Przedmiotem tej transakcji jest druk Rejestr wypadków przy pracy. Druk w wersji PDF przeznaczony do wydruku na drukarce atramentowej lub laserowej, zszycia zszywkami i wypełnienia ręcznego. Podstawa prawna stosowania druku. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks Pracy. Dz. U. 2019 r., poz. 1040 z późn. zm. (art. 234 § 3 [1], § 16 [2]) Podstawowym aktem prawnym jest Rozporządzenie Rady Ministrów „w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy”. A dokładnie § 2. Obowiązek poinformowania przełożonego o wypadku. Paragraf ten głosi: „Pracownik, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, powinien poinformować niezwłocznie o – przy pracy 9998 Kolejny nr statystycznej karty wypadku w zakładzie pracy od pocz ątku roku A (liczba) B (kod) – traktowanego na równi z wypadkiem przy pracy 9999 CZ ĘŚĆ I Uwaga: Odpowiadaj ąc na pytania 01, 11, 28 nale ży zaznaczy ć kod oraz odpowiadaj ącą mu odpowied ź słown ą, np. 2 – kobieta. Wzór oświadczenia sprawcy wypadku warto w dwóch egzemplarzach wozić w samochodzie. W razie kolizji będziemy mogli szybko uzupełnić istotne dane. W oświadczeniu powinny znaleźć się: dane sprawcy i poszkodowanego ‒ imię, nazwisko, adres zameldowania, numery dowodów osobistych numery i kategorie prawa jazdy obu kierowców Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) następuje z chwilą przekroczenia bramy, granicy działki, siedziby zakładu pracy, a nie z chwilą np. podpisania listy, stawienia się na swoim stanowisku pracy, w swojej komórce organizacyjnej, na swoim stanowisku przy maszynie w warsztacie, hali warsztatowej. Rozporządzenie Ministra Pracy i Od 1 lutego 2022 r. na mocy rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z 23 stycznia 2022 r. w sprawie trybu uznawania zdarzenia powstałego w okresie ubezpieczenia wypadkowego za wypadek przy pracy, kwalifikacji prawnej zdarzenia, wzoru karty wypadku i terminu jej sporządzenia (Dz.U. z 2022 r., poz. 223) obowiązuje nowy wzór Karty wypadku. diduC. 07 czerwca 2018 | kategoria: Bez kategorii Uniwersalne oświadczenie Tak naprawdę nie istnieje uniwersalny wzór tego rodzaju oświadczenia. Każda sytuacja jest inna dlatego też nie ma gotowego dokumentu, który wystarczyłoby wypełnić tuż po zaistnieniu wypadku. Sytuację na drodze są bardzo różnorodne, zatem ciężko byłoby stworzyć wzór, który uwzględniałby absolutnie wszystkie możliwości zaistnienia zdarzenia drogowego. Wielokrotnie zdarzają się nawet sytuację, w których każde oświadczenie od innego świadka wypadku nieco się między sobą różni. Różnice widoczne są między innymi w opisie obrażeń odniesionych w wyniku zaistnienia wypadku drogowego. Osoba która ucierpiała w wypadu może mieć zupełnie inne odczucie co do jego skutków niż pozostałe osoby, które w zdarzeniu ucierpiały zdecydowanie najmniej. Dobrym przykładem na zobrazowanie sytuacji jest wypadek, w którym jeden z poszkodowanych w wyniku zdarzenia stracił chwilowo lub na dłuższy okres czasu przytomność. W takim przypadku odmienna wersja wydarzeń płynąca od poszkodowanego nikogo nie powinna zbytnio zadziwiać. Choć takie różnice są oczywiste i wytłumaczalne w sposób logiczny, to jednak nie pozostają bardzo często obojętne na wysokość późniejszego zadośćuczynienia za obrażenia odniesione w wyniku wypadku. Niezależnie jednak od indywidualnych okoliczności, które spowodowały zaistnienie wypadku, zawsze sprawdzi się stara i dobrze wszystkim znana praktyka ”im więcej tym lepiej”. Im bardziej skrupulatny i szczegółowy opis całego przebiegu wypadku, tym prawni ma znacznie większe możliwości kompleksowej oceny działań, jakie w danej sprawie może podjąć, aby osiągnąć pełen sukces. Za sukces na pewno uznawana jest możliwość przedstawienia przez prawnika klientowi dość obszernego spektrum składającego się na sumę należnych poszkodowanemu kwot. Taka możliwość dość znacząco wpłynie na szybkość i wysokość pozyskanego zadośćuczynienia. Najważniejsze elementy, jakie musi zawierać w sobie każde oświadczenie świadka wypadu Opis okoliczności w jakich doszło do wypadku, to obowiązkowy punkt każdego oświadczenia, najlepiej by stanowił dość obszerny wstęp wprowadzający czytelnika do całości oświadczenia. Bardzo ważne jest dokładne i szczegółowe opisanie okoliczności, w jakich doszło do wypadku. Oto co obowiązkowo w takim opisie powinno się znaleźć: data wypadku, w miarę dokładnie godzina (jeśli nie jest to możliwe wystarczy podać przedział czasowy, w miarę niewielki np. wypadek wydarzył się pomiędzy 17-18/ wypadek wydarzył się pomiędzy 12-12:30), wskazanie ulicy na której doszło do zdarzenia drogowego, warto wskazać też najbardziej charakterystyczne miejsca w okolicy której doszło do wypadku np. obecność sklepu, stacji benzynowej, pomnika itd., jeśli nie zostały przez świadków zapamiętane marki samochodów biorących udział w zdarzeniu warto podać jak najwięcej zapamiętanych ich cech charakterystycznych, nawet jeżeli niektóre z nich wydawać mogłyby się bez znaczenia (dobry prawnik nawet z najdrobniejszego szczegółu będzie w stanie zrobić odpowiedni użytek. W opisie okoliczności zaistnienia wypadku, spisując oświadczenie warto kierować się zasadą, że im więcej szczegółów i okoliczności zostanie przedstawionych, tym szybciej i sprawniej taka sprawa zostanie załatwiona. Obrażenia jakich doznali wszyscy uczestnicy zdarzenia drogowego. Ten opis powinien znaleźć się w drugiej części spisywanego przez świadka wypadu oświadczenia. Tu w miarę możliwości należy opisać obrażenia, jakie zostały odniesione przez uczestników bądź uczestnika wypadku. Wiadomo, że opis ten nie będzie profesjonalny i wyglądał niczym ze szpitalnej karty, gdyż rzadko kiedy zdarza się, aby przynajmniej jeden ze świadków zdarzenia miał na tyle szeroką wiedzę z dziedziny medycyny. Jeżeli jest taka możliwość można dodać, czy powstałe obrażenia mają charakter czy tymczasowy. Poszkodowany spisujący tego rodzaju oświadczenie, dla większej jego wiarygodności może zamieścić kopię szpitalnej dokumentacji. Uszczerbek na zdrowiu. Ten etap nie musi być opisany bardzo szczegółowo, wystarczy pokrótce opisać, jak obrażenia wpłynęły na życie wszystkich poszkodowanych osób w samochodowym wypadku. Dolegliwości powypadkowe. Zdarzają się sytuacje, w których zaraz po wypadku nie można ocenić bez szczegółowych badań, w jakim stanie znajdują się poszkodowane w jego wyniku osoby. Za dolegliwości powypadkowe można uznać zatem wszelkiego rodzaju niedogodności, będące sutkiem zaistniałego wypadku. W oświadczeniu musi się znaleźć: stopień nasilenia powypadkowych dolegliwości, kiedy po raz pierwszy pojawiły się ich objawy, czy zostało podjęte wobec tego jakieś leczenie (jeśli tak należy dodać jaki był to rodzaj leczenia oraz jak długo trwał). W oświadczeniu powinien się znaleźć także zakres czynności, których nie mógł przez jakiś czas lub w dalszym ciągu nie może wykonywać poszkodowany, przez dolegliwości, których nabawił się w momencie uczestnictwa w wypadku. Oświadczenie musi zawierać choćby krótkie podsumowanie Każde oświadczenie, które jest sporządzanie przez uczestnika lub świadka wypadku musi zawierać choćby krótkie posumowanie tego wszystkiego, co zostało dotychczas napisane. W podsumowaniu warto zawrzeć, czy w dalszym ciągu (w przypadku poszkodowanego) odczuwalne są jeszcze jakiekolwiek skutki zdarzenia drogowego, w którym brał udział. Jeśli są, należy oczywiście wskazać jakie. Pisząc takie oświadczenie warto pamiętać, że na każdym jego etapie zawsze najważniejszą kwestią jest podawanie jak największej liczby szczegółów. Ważne jest również opisanie konsekwencji danego zdarzenia, jego skutków tuż po i w dniu dzisiejszym. W przypadku tego rodzaju oświadczeń, im są one bardziej szczegółowe tym bardziej wzrasta prawdopodobieństwo szybkiego i pomyślnego rozwiązania sprawy związanej z pozyskaniem powypadkowego odszkodowania. < Czy roszczenie o ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy podlega przedawnieniu? Poszkodowany w wypadku przy pracy, w razie nie ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku w przewidzianej procedurą formie, ma prawo sam wystąpić do Sądu Pracy z żądaniem takiego ustalenia. Podstawą prawną roszczenia jest art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego, przy czym roszczenie o to ustalenie będące sprawą związaną ze stosunkiem pracy, nie podlega przedawnieniu na podstawie art. 291 § 1 K. p. (por. wyrok SN z dnia 16 marca 1999 r. II UKN 510)98, OSNP z 2000 r. Nr 9, poz. 366). W konsekwencji, upływ czasu dla celów żądania sporządzenia protokołu powypadkowego, z punktu widzenia przedawnienia roszczeń nie ma znaczenia. Nie oznacza to jednak, że upływ czasu jest dla takiej sprawy zupełnie nieistotny. Owszem, ma on zasadnicze znaczenie w sferze możliwości precyzyjnego odtworzenia zdarzenia. Z tego punktu widzenia należy pamiętać, że ustawodawca nakłada na każdego pracownika a także poszkodowanego obowiązek niezwłocznego zgłoszenia wypadku przy pracy (zob. art. 211 pkt 6 K. p.). Brak konsekwencji w sferze przedawnienia roszczeń eliminuje więc możliwość uchylenia się pracodawcy od obowiązku sporządzenia protokołu powypadkowego, czyli od obowiązku przewidzianego w art. 234 § 1 K. p. Dla poszkodowanego upływ czasu przynosi niekorzystne skutki w sferze zatarcia śladów i dowodów świadczących o tym, że dane zdarzenie miało miejsce i że było wypadkiem przy pracy. Brak instytucji przedawnienia w omawianym zakresie trzeba więc uznać z punktu widzenia interesów poszkodowanego pracownika, jako element dający możliwość żądania uznania wypadku przy pracy w sprawach zupełnie wyjątkowych, w szczególności wówczas kiedy okoliczności negatywnie zdrowotne związane z wypadkiem przy pracy zaistniały dopiero w odległym czasie po zdarzeniu wypadkowym a samo zdarzenie było na tyle błahe, że pracownik nie mógł przewidzieć negatywnych jego skutków. Moment ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy może mieć także znaczenie w zakresie dochodzenia roszczeń poza ubezpieczeniowych, a to z uwagi na obowiązujące w tym zakresie terminy przedawnienia tych roszczeń. Reasumując, roszczenie o ustalenie, że dany wypadek był wypadkiem przy pracy nie podlega przedawnieniu, natomiast instytucji przedawnienia podlegają roszczenia związane z tym zdarzeniem. W zależności od tego czy roszczenia odszkodowawcze związane z wypadkiem będą dochodzone od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych czy od pracodawcy, w zakresie wykraczającym poza odpowiedzialność ZUS, terminy przedawnienia tych roszczeń będą wynikać albo z przepisów ubezpieczeniowych albo z art. 291 Kodeksu pracy (por. też T. Nycz „Przedawnienie roszczeń wypadkowych” część 1,2 i 3, Atest-Ochrona Pracy 2003 nr 10, nr 11 i nr 12). Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ 25 czerwca 2019 r. wejdzie w życie rozporządzenie określające nowy wzór protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Co z dotychczasowymi wzorami formularzy? Pobierz nowy wzór protokołu powypadkowego. 25 czerwca 2019 r., wejdzie w życie nowe rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 24 maja 2019 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy ( z 2019 r. , poz. 1071). Rozporządzenie wprowadza nowy wzór protokołu powypadkowego. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy, po ustaleniu okoliczności i przyczyn wypadku zespół powypadkowy sporządza — nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku — protokół powypadkowy. W razie niedo­trzymania tego terminu zespół ma obowiązek podania w protokole przyczyn opóźnienia. Do protokołu należy załączyć komplet niezbędnych dokumentów związanych z wypadkiem, w tym wyjaśnienia poszkodowanego, informacje doty­czące wypadku od świadków, opinie lekarzy lub innych specjalistów, szkice lub fotografie miejsca wypadku. W przypadku gdy między członkami zespołu powypadkowe­go wystąpią rozbieżności, o treści protokołu decyduje pracodawca. Zespół powypadkowy sporządza protokół powypadkowy w niezbędnej liczbie egzemplarzy i wraz z pozostałą dokumentacją powypadkową doręcza niezwłocznie pracodawcy w celu zatwierdzenia. Zespół ma obowiązek zapoznania poszko­dowanego z treścią protokołu przed zatwier­dzeniem przez pracodawcę i pouczenia o pra­wie wniesienia „uwag i zastrzeżeń". Nadto zespół powypadkowy zapoznaje z treścią protokołu powypadkowego członków rodziny zmarłego pracownika. Protokół powypadkowy zatwierdza pracodawca - nie później niż w ciągu 5 dni od dnia jego spo­rządzenia. Protokół powypadkowy dotyczący wypadków śmiertelnych, ciężkich i zbiorowych pracodawca ma obowiązek niezwłocznie doręczyć właściwemu inspektorowi pracy. Nowy wzór protokołu W nowym wzorze protokołu nie trzeba podawać: - numeru identyfikacyjnego REGON pracodawcy, - NIP osoby poszkodowanej, - miejsca urodzenia oraz imienia ojca osoby poszkodowanej, - pieczęci pracodawcy. Polecamy: Kodeks pracy 2019 – Nowe Wydanie. Praktyczny komentarz z przykładami Nowe rozporządzenie dotyczące wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy wchodzi w życie 25 czerwca 2019 r. Oznacza to, że od tej daty będzie obowiązywał nowy wzór protokołu powypadkowego. Co ze „starymi” wzorami? Nie jest konieczne wyzbywanie się dotychczasowych druków. Zgodnie bowiem z rozporządzeniem, formularze protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy sporządzone według dotychczasowego wzoru, mogą być stosowane do wyczerpania ich zapasów, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2019 r. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 16 września 2004 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn przypadku przy pracy. nowy wzór protokołu powypadkowego >>> Pobierz nowy wzór protokołu powypadkowego <<< Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 24 maja 2019 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. Zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Obowiązki pracodawców 2022 Protokół powypadkowy Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 24 maja 2019 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy określa nowy wzór protokołu powypadkowego, który obligatoryjnie musi być stosowany od dnia 1 stycznia 2020 r. Do tego czasu może mieć zastosowanie stary wzór. Zeznania poszkodowanego i świadka Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy ( zespół powypadkowy niezwłocznie po otrzymaniu wiadomości o wypadku jest obowiązany przystąpić do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku, w szczególności: 1) dokonać oględzin miejsca wypadku, stanu technicznego maszyn i innych urządzeń technicznych, stanu urządzeń ochronnych oraz zbadać warunki wykonywania pracy i inne okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku; 2) jeżeli jest to konieczne, sporządzić szkic lub wykonać fotografię miejsca wypadku; 3) wysłuchać wyjaśnień poszkodowanego, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala; 4) zebrać informacje dotyczące wypadku od świadków wypadku; 5) zasięgnąć opinii lekarza, a w razie potrzeby opinii innych specjalistów, w zakresie niezbędnym do oceny rodzaju i skutków wypadku; 6) zebrać inne dowody dotyczące wypadku; 7) dokonać prawnej kwalifikacji wypadku zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673, z późn. zwanej dalej „ustawą”; 8) określić środki profilaktyczne oraz wnioski, w szczególności wynikające z oceny ryzyka zawodowego na stanowisku pracy, na którym wystąpił wypadek. Udostępniamy Państwu w formie edytowalnej informacje uzyskane od świadka wypadku oraz wysłuchanie poszkodowanego. Przedstawione druki zawierają wszystkie niezbędne dane, które później zespół powypadkowy będzie mógł wykorzystać w sporządzeniu protokółu powypadkowego. Wypadki w pracy dla osób nie będących pracownikami Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie trybu uznawania zdarzenia powstałego w okresie ubezpieczenia wypadkowego za wypadek przy pracy, kwalifikacji prawnej zdarzenia, wzoru karty wypadku i terminu jej sporządzenia. Rozporządzenie stosuje się do zdarzeń wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, które nastąpiły w okresie ubezpieczenia wypadkowego osób niebędących pracownikami. Ustawa wymienia następujące zdarzenia: 1) uprawianie sportu w trakcie zawodów i treningów przez osobę pobierającą stypendium sportowe; 2) wykonywanie odpłatnie pracy na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania; 3) pełnienie mandatu posła lub senatora, pobierającego uposażenie; 4) odbywanie szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez osobę pobierającą stypendium w okresie odbywania tego szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy na podstawie skierowania wydanego przez powiatowy urząd pracy lub przez inny podmiot kierujący, pobierania stypendium na podstawie przepisów o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w okresie odbywania studiów podyplomowych; 5) wykonywanie przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych oraz przez inną osobę traktowaną na równi z członkiem spółdzielni w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych, pracy na rzecz tych spółdzielni; 6) wykonywanie pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia; 6) wykonywanie pracy na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2019 r. poz. 409 i 730); 7) współpraca przy wykonywaniu pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia; 8) wykonywanie zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych; 9) wykonywanie zwykłych czynności związanych ze współpracą przy prowadzeniu działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych; 10) wykonywanie przez osobę duchowną czynności religijnych lub czynności związanych z powierzonymi funkcjami duszpasterskimi lub zakonnymi; 11) odbywanie służby zastępczej; 12) nauka w Krajowej Szkole Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego przez słuchaczy pobierających stypendium; 13) kształcenie się w szkole doktorskiej przez doktorantów otrzymujących stypendium; 14) wykonywanie pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowa taka została zawarta z pracodawcą, z którym osoba pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje ona pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy. Wypadki w drodze do pracy Tryb postępowania w przypadku wypadku w drodze do pracy lub z pracy określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu uznawania zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, sposobu jego dokumentowania, wzoru karty wypadku w drodze do pracy lub z pracy oraz terminu jej sporządzania (Dz. U. 924 z 2013 r.). Zgodnie z § 2 rozporządzenia uznanie zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy następuje na podstawie: 1) oświadczenia poszkodowanego, członka jego rodziny lub świadków co do czasu, miejsca i okoliczności zdarzenia; 2) informacji i dowodów pochodzących od podmiotów badających okoliczności i przyczyny zdarzenia lub udzielających poszkodowanemu pierwszej pomocy, 3) ustaleń sporządzającego kartę. Ustalenie okoliczności wypadku w drodze do pracy lub z pracy odbywa się w karcie wypadku w drodze do pracy lub z pracy. Wzór kary wypadku w drodze do pracy i z pracy stanowi załącznik do rozporządzenia. Wnioski Po sporządzeniu przez zespół powypadkowy protokołu powypadkowego oraz jego zatwierdzeniu przez Pracodawcę poszkodowany może ubiegać się o jednorazowe odszkodowanie od ZUS. W tym celu musi złożyć do Pracodawcy wniosek o skierowanie go na komisję lekarską przed lekarzem orzecznikiem. Na podstawie złożonego wniosku Pracodawca składa kolejny wniosek, tym razem bezpośrednio do ZUS o skierowanie pracownika na komisję. Po otrzymaniu niezbędnej dokumentacji ZUS wzywa poszkodowanego pracownika na komisję lekarską, której celem jest ustalenie procentowego uszczerbku na zdrowiu. Wniosek o stwierdzenie uszczerbku na zdrowiu do ZUS składany przez Pracodawcę: Wniosek poszkodowanego do pracodawcy wypadek w pracy: Wzór oświadczenia o wypadku w pracy Kliknij poniżej, aby wygenerować gotowy dokument do pobrania Oświadczenie o wypadku w pracy – co musisz wiedzieć? Wypełnianie naszego dokumentu rozpoczynasz od wpisania danych osoby poszkodowanej. Wystarczy podać imię, nazwisko oraz adres zamieszkania. Następnie przechodzisz do wpisania danych pracodawcy lub osoby, która działa w jego imieniu. Jeżeli w chwili zdarzenia byłeś zatrudniony na podstawie innej niż umowa o pracę, musisz skierować zgłoszenie do odpowiedniego podmiotu. Kolejna sekcja to szczegółowe informacje na temat zdarzenia. Oprócz daty wystąpienia wypadku, opisz także jego przebieg. Następny krok to informacje o doznanych obrażeniach na skutek zdarzenia. Pamiętaj, aby do oświadczenia załączyć stosowną dokumentację medyczną, która potwierdzi wystąpienie urazów. Jeżeli masz informacje na temat świadków zdarzenia, byłoby dobrze aby oświadczenie zawierało ich imiona, nazwiska oraz numery telefonów. Na koniec uzupełniasz listę załączników oraz składasz swój podpis. Tak sporządzone oświadczenie należy jak najszybciej przekazać pracodawcy. Oświadczenie złożone. Co dalej? Po otrzymaniu pisma informującego o zdarzeniu, pracodawca jest zobowiązany do wszczęcia postępowania wyjaśniającego. W tym celu zostaje powołany zespół powypadkowy, który między innymi zbada miejsce zdarzenia i przesłucha świadków. Od ustaleń zespołu zależeć będzie kwalifikacja zdarzenia, jako wypadku w pracy. To wpłynie bezpośrednio na możliwość dochodzenia odszkodowania przez poszkodowanego. W ciągu 14 dni od zgłoszenia incydentu, zespół powinien sporządzić protokół powypadkowy. Zawiera on szczegółowe informacje o przebiegu wypadku, jego przyczynach i skutkach. W pierwszej kolejności jest on przedstawiany poszkodowanemu. Ten może wnieść swoje uwagi lub zastrzeżenia co do ustaleń zawartych w piśmie, bądź zaakceptować jego treść. Następnie w celu zatwierdzenia, dokument trafia na biurko pracodawcy. Protokół sporządza się w trzech oryginałach, po jednym dla pracodawcy, poszkodowanego oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ten dokument jest niezbędny, aby poszkodowany mógł ubiegać się o świadczenia pieniężne. Odszkodowanie za wypadek z ZUS W pierwszej kolejności wszelkie świadczenia z tytułu wypadku w pracy wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Ich rodzaj jest uzależniony od rozpiętości doznanych urazów na ciele oraz wpływ incydentu na dalsze funkcjonowanie poszkodowanego. Osoba ta może wnioskować o jednorazowe odszkodowanie, zasiłek chorobowy, rentę lub wszelkiego rodzaju dodatki pielęgnacyjne. W zależności od rodzaju świadczenia, Zakład Ubezpieczeń będzie wymagał przedłożenia różnych dokumentów. W każdym przypadku będzie konieczny protokół powypadkowy. Kiedy za wypadek może zapłacić pracodawca? Osoba poszkodowana w wypadku w pracy ma prawo dochodzenia odszkodowania bezpośrednio od swojego pracodawcy lub jego polisy OC. Będzie to jednak możliwe dopiero wtedy, gdy świadczenia wypłacone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, nie wystarczą na pokrycie wszystkich poniesionych szkód. Wtedy procedura ubiegania się o wypłatę rekompensaty z OC pracodawcy lub bezpośrednio od niego, będzie jak najbardziej uzasadniona. Inną formą rekompensaty będzie zadośćuczynienie. Pokrzywdzony może wnosić o jego wypłatę niezależnie od świadczeń przyznanych przez ZUS. Nie każda polisa OC obejmuje odpowiedzialność towarzystwa ubezpieczeniowego za wypadek w pracy. W takich sytuacjach to pracodawca będzie musiał zaspokoić potrzeby finansowe pokrzywdzonego. Coraz więcej osób poszkodowanych zwraca się o pomoc do profesjonalnych kancelarii odszkodowawczych. Wiąże się to z wszelkimi trudnościami w uzyskaniu należnych świadczeń za doznaną krzywdę. Dla niektórych spory problem wiąże się z kompletacją dokumentów. Właściwe sporządzenie wniosku o wypłatę odszkodowania może okazać się trudne, szczególnie przy skomplikowanych sprawach. Niewłaściwe określenie kwoty świadczeń, będzie wiązało się z odmową ich wypłaty i koniecznością wniesienia poprawek do wniosku. To przedłuża całą procedurę i z pewnością nie pomaga osobie pokrzywdzonej. Dlatego warto zastanowić się nad wsparciem kancelarii odszkodowawczej. Doświadczeni prawnicy mają styczność z setkami takich spraw i potrafią znacząco przyspieszyć całą procedurę. Na co zwrócić uwagę wypełniając oświadczenie? Podaj dane poszkodowanego oraz pracodawcy Dokładnie opisz czas, miejsce oraz przebieg zdarzenia Wypisz doznane obrażenia Załącz dokumentację medyczną, która potwierdzi wystąpienie urazów Kolejne kroki sporządzania oświadczenia Wpisz dane poszkodowanego i pracodawcy Dokładnie opisz przebieg zdarzenia Pamiętaj o dodaniu załączników Potrzebujesz pomocy przy wypełnieniu dokumentów? Zadzwoń po bezpłatną poradę 616 350 050 lub wyślij do nas wiadomość Twoja ocena: 0 Średnia ocena:

zeznanie poszkodowanego w wypadku przy pracy druk